Tarczyca (gruczoł dokrewny) reguluje metabolizm, kontroluje tempo przemiany materii i energii organizmu. Nieprawidłowe funkcjonowanie tego organu może wywołać wiele schorzeń. Jednym z nich jest nadczynność tarczycy. Powstaje wówczas, gdy tarczyca zaczyna wydzielać nadmierne ilości hormonów. Wzrasta we krwi poziom tyroksyny i trójjodotyroniny.
Nadczynność tarczycy mogą wywołać:
- choroba Gravesa-Basedowa, najbardziej częsty powód nadczynności tarczycy. Pojawia się, gdy system odpornościowy przez pomyłkę zaatakuje tarczycę
- guzki(małe narośla ) na tarczycy, mogą czasami wpłynąć na funkcjonowanie tego organu
- nadmierne dawki hormonów tarczycowych, stosowane w leczeniu niedoczynności tarczycy
Najbardziej popularne objawy nadczynności tarczycy to: zaburzenia snu, uczucie gorąca, zwiększona potliwość, kołatanie serca, stany lękowe, nerwowość, niewytłumaczalna utrata masy ciała, wytrzeszcz oczu lub kłopoty ze wzrokiem, opuchlizna w przedniej części szyi, menstruacje o łagodnym przebiegu lub ich brak, wypadanie włosów, łamliwe paznokcie, wzmożona aktywność (szczególnie widoczna u dzieci).
Leczenie :
Wyróżniamy trzy zasadnicze sposoby leczenia nadczynności tarczycy:
- farmakologiczne-podaje się leki przeciwtarczycowe, które ograniczają wytwarzanie hormonówprzez tarczycę
- chirurgiczne-to częściowe lub całkowite usunięcie tarczycy (całkowite usunięcie tarczycy oznacza konieczność zażywania syntetycznych hormonów przez resztę życia)
- izotopowe- leczenie izotopami promieniotwórczymi, najczęściej jodem radioaktywnym.
Wybór konkretnego typu terapii zależy od wielu czynników związanych z samą chorobą i z ogólnym stanem zdrowia chorego. Powikłaniem chorób tarczycy może być kołatanie serca i zaburzenie jego funkcji, znane jako migotanie przedsionków. Nadczynność tarczycy może również zwiększyć szanse wystąpienia osteoporozy. Skłonność do powstawania chorób tego organu może być dziedziczona. Jeżeli wśród naszych bliskich są osoby z dolegliwościami
tarczycy , powinniśmy poinformować o tym naszego lekarza.